GALERIE UTOPIA
TJORG DOUGLAS BEER / PSYCHO COWBOYS
curated by Anna-Catharina Gebbers
Sept 8 - Sept 30 2013


Opening: September 8 2013 , Noon - 8 pm
Galerie Utopia Athens/Berlin @ REMAP 4, Athens
ΚΑΦΕΝΕΙΟ Η ΑΡΤΑ
OUTSIDE AREA
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΣΟΝΟΣ 52
10436 ΑΘΗΝΑ

http://remapkm.org/4/

Psycho Cowboys curated by Anna-Catharina Gebbers

Tjorg Douglas Beer
Tjorg Douglas Beer was born 1973 in Lübeck. He studied in Hamburg at Hochschule für Bildende Künste. His work has been shown internationally in museums and galleries e.g. at Kunstverein Hamburg, Weserburg, Museum für Moderne Kunst Bremen, Project Space Kunsthalle Wien, Timothy Taylor Gallery, London, Tate Modern, London, X-Initiative, New York, Hokkaido Museum of Modern Art, Sapporo, Remap3 Athens, Palais de Tokyo, Paris, basedinberlin, Neue Nationalgalerie im Hamburger Bahnhof, Berlin. Solo exhibitions e.g. at Kunsthaus Hamburg, Institute for Modern Art Nuremberg, Kunstraum Innsbruck, Stadsgalerij Heerlen, Contemporary Art Institute Sapporo, Mitchell-Innes & Nash, New York.

‘Kids with Guns’ by Anna-Catharina Gebbers
‘Kids with Guns’ explains that you have to become a type of monster to fight monsters. The song is performed by the virtual supergroup Gorillaz, a taciturn punk, a prepubescent Asian girl, a misanthropic rocker and a good-natured hip-hop hunk with a tendency to tantrums. They are symbols of extremely marketable forms of youth protest. These comic pop star prototypes were created by the Tank Girl artist Jamie Hewlett and the musician Damon Albarn. Their protagonists take over promotion dates and the role of projection surface. Hewlett, Albarn and varying colleagues, like Prometheus, Frankenstein and Faust rolled into one, pull the strings in the background. They articulated their unease with the lack of substance of the MTV world neither by making appearances as themselves, shouting protest slogans, identifying physically with the aesthetic of truth, nor as a theatrical embodiment, with the aesthetic of a production. They did it as cool-headed studio musicians. They hold up a mirror, with the aesthetic of resistance, to an aesthetic of rebellion that has become anaemic. With this aesthetic of resistance Tjorg Douglas Beer’s works highlight social topics. According to Jacques Derrida, things happen not by art representing, imitating or putting a political reality on the stage that takes place elsewhere but by politics or the political being allowed into the structure of art and thus the present also breaks apart. Figures made of ceramics, holding up their middle fingers and making Nazi salutes, as in Beer’s work, do not really represent a political message. They are much too fragile for that. Their glaze is much too sugary and their faces are painted too sickly pale. The form and material cause the preconditions for judgement to falter: the present-day breaking apart, interruption of the regular, deconstruction of political simulacra. Like figures from ancient mythology. - ’is she real, is she’ asks Neneh Cherry’s voice softly, accompanied by a repetitive funky bass. Artificial beings. Staged with borrowed gestures and poses. Dead, lifeless eyes stare into the barrel of the gun. Monster versus monster.
Anna-Catharina Gebbers

Anna-Catharina Gebbers is a Berlin based independent exhibition maker, writer and director/curator for Anna-Catharina Gebbers | Bibliothekswohnung, Berlin. She teaches i.e. at the University of Bayreuth, the Berlin University of the Arts. She recently works on an exhibition about Christoph Schlingensief that will be shown at Kunstwerke Berlin in autumn 2013 and 2014 at MOMA New York.

Tjorg Douglas Beer
Ο Tjorg Douglas Beer γεννήθηκε το 1973 στο Λούμπεκ της Γερμανίας. Σπούδασε στο Αμβούργο στη Σχολή Καλών Τεχνών ‘Hochschule für Bildende Künste’. Η δουλειά του έχει εκτεθεί διεθνώς σε μουσεία και γκαλερί όπως παραδείγματος χάριν στα παρακάτω Kunstverein Hamburg, Weserburg, Museum für Moderne Kunst Bremen, Project Space Kunsthalle Wien, Timothy Taylor Gallery, London, Tate Modern, London, X-Initiative, New York, Hokkaido Museum of Modern Art, Sapporo, Remap3 Athens, Palais de Tokyo, Paris, basedinberlin, Neue Nationalgalerie im Hamburger Bahnhof, Berlin. Solo exhibitions e.g. at Kunsthaus Hamburg, Institute for Modern Art Nuremberg, Kunstraum Innsbruck, Stadsgalerij Heerlen, Contemporary Art Institute Sapporo, Mitchell-Innes & Nash, New York.

‘Kids with Guns’ της Anna-Catharina Gebbers
Το ‘Kids with Guns’ εξηγεί ότι πρέπει κανείς να μετατραπεί σε τέρας πρωτού του ζητηθεί να πολεμήσει με άλλα τέρατα. Το τραγούδι ενσαρκώνεται από το εικονικό υπεργκρουπ Gorillaz, ένα ανείπωτο punk συγκρότημα, ένα προεφηβικό Ασιάτικο κορίτσι, ένας μισάνθρωπος ροκάς και ένας φιλικός γοητευτικός χιπ χοππερ με μια τάση ,για παιδικά ξεσπάσματα οργής. Είναι όλοι σύμβολα ενός τύπου νεανικής διαδήλωσης που είναι υπερβολικά εμπορεύσιμη. Αυτοί οι κωμικοί ποπ σταρ αρχέτυποι χαρακτήρες είναι δημιούργημα της καλλιτέχνιδας Jamie Hewlett και του μουσικού Damon Albarn. Οι πρωταgωνιστές τους αναλαμβάνουν προωθητικές ημερομηνίες και το ρόλο της ανάδυσης στην επιφάνεια. Η Hewlett, ο Albarn και ποικίλλοι συνάδελφοί τους όπως ο Προμηθέας, ο Φρανκεστάιν και ο Φάουστ κύλισαν στο χρόνο και έγιναν ένα, και τραβάνε τα σκοινιά στο βάθος της σκηνής. Εξέφρασαν την δυσφορία τους σε σχέση με την έλλειψη νοήματος που πρεσβέυει το MTV world κανάλι, μην κάνοντας εμφανίσεις ως οι εαυτοί τους, παρά φωνάζοντας σλόγκαν διαμαρτυρίας, με το να ταυτίζονται σωματικά με την αισθητική της αλήθειας, αλλά και μην κάνοντας εμφανίσεις ούτε ως θεατρική εκπροσώπηση ταυτιζόμενοι με την αισθητική της παραγωγής. Έκαναν εμφάνιση σαν παγωμένοι στούντιο μουσικοί. Κράτησαν ψηλά έναν καθρέφτη, συμβολίζοντας την αισθητική της αντίστασης έως ότου έφτασαν στην αισθητική της επαναστασης η οποία έχει καταντήσει αναιμική.

Μέαω αυτής της αισθητικής της αντίστασης, η δουλειά του Tjorg Douglas Beer θίγει κοινωνικά θέματα. Σύμφωνα με τον Jacques Derrida τα πράγματα διαδραματίζονται όχι μέσα από την αντιπροσώπευση της τέχνης, μιμούμενη ή ‘φορώντας‘ μια πολιτική πραγματικότητα πάνω στη σκηνή που συμβαίνει κάπου αλλού, παρά μέσα από την πολιτική ή μέσα από το πολιτικό ον που εντάσσεται ελεύθερα στο πεδίο της τέχνης και επομένως το παρών διασπάται. Κεραμικές φιγούρες που κάνουν κολωδάχτυλο ή τείνουν το Ναζιστικό χαιρετισμό, όπως και στη δουλειά του Beer, δεν συμβολίζουν στα αλήθεια κάποιο πολιτικό μήνυμα. Είναι πολύ εύθραυστα για κάτι τέτοιο. Η μπογιά τους είναι υπέρ του δέοντος ζαχαρώδης και τα προσωπά τους υπερβολικά χλωμά. Η φόρμα και το υλικό δημιουργούν την προδιάθεση για την κριτική του κλονισμού : Η παρούσα μέρα διασπάται, η διακοπή του προγραμματισμένου, του συνηθισμένου, η αποδόμηση του πολιτικού ομοιώματος. Όπως και οι φιγούρες από την αρχαία μυθολογία. ‘Είναι αληθινή, είναι’ ρωτά απαλά η φωνή του Neneh Cherry συνοδευόμενη από την επαναλαμβανόμενη υπόκρουση ενός ευφάνταστου μπάσου. Ψεύτικα όντα. Στημένα με δανεικές κινήσεις και στάσεις. Νεκρά, ακίνητα μάτια κοιτάζουν τη σκανδάλη ενός όπλου. Τέρας εναντίον τέρατος.
Anna-Catharina Gebbers

Η Anna-Catharina Gebbers είναι μια ανεξάρτητη διοργανώτρια εκθέσων , συγγραφέας με βάση το Βερολίνο και director/curator για το Anna-Catharina Gebbers | Bibliothekswohnung, στο Βερολίνο. Διδάσκει ανάμεσα σε άλλα πανεπιστήμια στο University of Bayreuth, το Πανεπιστήμιο των Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Πρόσφατα εργάστηκε για την έκθεση του καλλιτέχνη Christoph Schlingensief που θα εκτεθεί στο Kunstwerke Berlin το φθινόπωρο του 2013 και το 2014 στο MOMA της Νέας Υόρκης.


GALERIE UTOPIA
mail(at)galerieutopia.com
http://galerieutopia.com